Obrona konieczna!

Mimo tego, że czasu mało to ja i tak się nie poddaję! Najpierw obowiązki, potem przyjemności?
A może przyjemności, a po nich obowiązki...? Hmmm... Nieee;) Obowiązki przeplatane przyjemnościami
to najlepszy układ, zdecydowanie!


Kiedy koleżanki przychodzą do mnie z materiałami na nowe kreacje to ja poprostu nie jestem w
stanie odmówić. Stanę na głowie, nie będę spać, ale uszyję! :D
Tym razem nawiedziła mnie Aneta z potrzebą sukienki. Miała być prosta, elegancka, kobieca. Obrona
pracy dyplomowej z Architektury wnętrz to nie byle okazja, musiała być wyjątkowa.

Pomyślałam "Hmmm... zrobię to".

"Aneta, jak ma wyglądać ta kiecka?"

"E, e... Ma być ładna"

"No dobra, ale cokolwiek?"

"Ładna, prosta i do kolan?"

Po tej wyjątkowo udanej konwersacji wyciągnęłam wszystkie swoje burdy i zaczęłyśmy grzebać między 

wzorami. Kiedy natknęłyśmy się na Burdę 9/2010, Anecie bardzo spodobało się wiązanie kokardy przy 

dekolcie we wzorze bluzki nr 103. Hmmm... Ale co dalej? Miała być prosta, a tu nagle ta kokarda? 

A gdzie dekolt? Co z kołnierzykiem, którego ma nie być, a ma być kokarda?

Wtedy ja zaczełam poszukiwania sukienki o najbardziej klasycznym i prostym kroju. 

Znalazłam! Sukienka nr 113 z Burdy 4/2002 idealnie się nadawała. 

Teraz tylko polączyć to w całość.

Skoro kołnierzyk nie wchodził w grę, pomyślałam, że zrobimy odszycie dekoltu schodzące w 

wiązanie. Udało się! Kilka przeróbek, pogłębienie zaszewek w celu dopasowania sukienki to 

niesamowicie głębokiej talii, przerzucenie zamka na bok i można się bronić:D