Kuzynka obszywa cz. 3: Ryps dla najwyższego

Miłość kuzyna do mnie będzie już tylko większa...

Nie ma opcji, nie odczepi się już! 

Wymyślił sobie, że chce mieć pomarańczowe portki. Ale się z niego śmiałam na początku.

"Dominik, gdzie ja Ci znajdę gruby materiał na spodnie w takim kolorze..."

No śmiałam się, bo na prawdę nie sądziłam, że takowy dostanę! Musiałam mieć jednak pewność i przejść się po hurtowniach i sklepach z tkaninami. Ale wielkie oczy zrobiłam, kiedy zobaczyłam ten rudy ryps! Wtedy to już się śmiałam tylko z siebie.

Kiedy już wszystko miałam, pozostało mi wymyślić wzór spodni.

We wcześniejszych 'niezwykłe' były kieszenie jak w spodniach garniturowych. Teraz musiało być więcej mocy! 

Odkryłam ostatnio genialny profil dwóch krawców z Poznania. Oj jaki mi oczy wychodzą kiedy oglądam ich męskie kreacje. Wykończenia, wzory...no cudo!

Sami pooglądajcie TU!

No, ja osobiście jestem nimi oczarowana.

Ten profil znalazłam dosyć niedawno i pomyślałam, że poszukam tam inspiracji na spodnie.

Ręczne wykończenia dały czadu. Stwierdziłam, że muszą znaleźć się i u mnie.

Połączę codzienny luźny styl z niecodzienną elegancją. 

Oczywiście Dominik się na wszystko godził w ciemno, bo przecież "Ty znasz się najlepiej"

Na Dominiku mogę sporo eksperymentować. Nie wybrzydza, ani nie boi się szaleństw. I dobrze, bo przynajmniej nie muszę się hamować z tym, że coś może być 'zbyt mało zwyczajne' i zbyt rzucające się w oczy. 

Rozporek wykończyłam tak jak zwykle. Stębnówki miały być na początku w ciemniejszym odcieniu rudego, jednak okazały się tak nijakie i ginące, że zamieniłam je na pomarańczowo-żółte. Wyglądają zdecydowanie lepiej. 

Przy wszywaniu szlufek musiałam przez minutkę pomyśleć jak to zrobić, żeby pozbyć się dodatkowych szwów (w tym przypadku rygielków), ponieważ nie chciałam przesadzić z ilością grubych, żółtych nici w jednym miejscu. Wszyłam więc najpierw od dołu, podczas łączenia wierzchniej warstwy paska ze spodniami, potem przymocowałam do górnej części paska i połączyłam zszywając obie części paska. Rygielek zrobiłam wewnątrz szlufki, tak żeby nie był widoczny. Potem, przy wykańczaniu paska było odrobinę więcej roboty, bo przy każdej szlufce musiałam zakańczać szew, przeskakiwać ją i z drugiej strony rozpoczynać jeszcze raz odstębnowywanie paska, zaraz pod łączeniem z dołem spodni (ten szew też chciała, mieć jak najmniej widoczny. Największe 'łał' miały robić drobne wykończenia ręczne i wydaje mi się, że tak jest:) 

Ja jestem bardzo zadowolona i moja zawodowa Mama stwierdziła, że spodnie są bardzo dobrze wykończone. Pozostaje mi tylko ufać, że nie kłamała tylko dlatego, że mnie kocha!

PS. Teraz dodaję tylko spodnie, ale bardzo niedługo będzie reszta, bo jakby to było, że same spodnie bez kompletu (!?) ;) Będzie więcej i jeszcze lepiej!