Biel zawsze i wszędzie!

Pani Ewa, od początku wakacji zapowiadała się, że przyjdzie do mnie z szyciem. Miał to być niby płaszcz, więc nastawiałam się na jesienne szycie. Oj, oczka mi się zaświeciły kiedy zobaczyłam z czym do mnie przyszła!

Czy ja wspominałam już kiedyś, że szukam białego żakardu? Jeeeejku...
Kiedy zobaczyłam wiekowe zasłony z przepięknym żakardowym wzorem, w moich oczach pojawiły się złote serduszka! Nie mogłam uwierzyć, że Pani Ewa przychodzi do mnie na szycie z tkaniną, której szukam od dłuższego czasu i na dodatek, z której mamy stworzyć coś podobnego do tego co chciałam dla siebie...
"Pani Kasiu, miałam tyle lat co Pani, kiedy dostałam te zasłony. Przyszła teraz na nie pora"
No niestety, takie tkaniny to tylko w starych szafach... naszukałam się już trochę i znalazłam jedynie satynobawełnę obrusową. Kupiłam oczywiście i uszyłam sobie nawet spodnie, ale czekają na pogodę, żeby dodać na bloga (i mogę się już nie doczekać raczej).
No ale wracając... Szycie dla Pani Ewy, to próba generalna przed tym co i dla siebie zrobię, kiedy dorwę moje wymarzone cudo!

No i właśnie! Okazało się, że nie będziemy szyć żadnego jesiennego płaszcza, tylko piękny komplet na wesele. Garsoneczka z dłuższym żakietem <3 

Dostałam kawał materiału i "Pani Kasiu, jaki krój?". No oczywiście, że przy takim wzorze na tkaninie, krój musi być maksymalnie prosty. Jak najmniej dodatków i kombinowania. 

Nowa wtedy Burda ułatwiła mi całą robotę. Modele żakietów z 8/2013 spełniły moje wszelkie oczekiwania. Znalazłam to, co chciałam uszyć i nie musiałam wydziwiać z przemodelowywaniem gotowych form:)

To było moje kolejne biustowe wyzwanie! Manekin, mimo regulacji nie posiada takich kształtów, więc musiałam radzić sobie podczas przymiarek.
Udało się!

A po szyciu został jeszcze kawałeczek... I Pani Ewa już go nie chciała:D
Będzie sukieneczka jakaś urokliwa! Na żakiet też by wystarczyło, ale po co mi żakiet bez spodni...;)